Incoterms

Co to takiego?

Incoterms to krótkie i zwięzłe określenia opisujące Międzynarodowe Reguły Handlu. Zostały one opublikowane już w 1936 roku i stanowią zestaw 11 zasad definiujących, kto jest za co odpowiedzialny podczas międzynarodowych transakcji.

Dlaczego są takie ważne?

Ponieważ znają je i respektują wszyscy, od Austin aż po Zanzibar. Podanie wymagań na każdej pojedynczej fakturze handlowej znacznie zmniejsza ryzyko potencjalnie kosztownych nieporozumień.

Co obejmują?

Incoterms określają podział wszystkich czynności, ryzyk i kosztów dotyczących transakcji pomiędzy sprzedającego i kupującego.

Trzy najczęściej występujące zasady Incoterms

EXW – Ex-Works (z zakładu)

Kupujący ponosi prawie wszystkie koszty i ryzyko podczas całego procesu wysyłki
Jedynym obowiązkiem sprzedawcy jest zapewnienie dostępu do towarów
Kiedy kupujący otrzyma dostęp do towarów, reszta należy do niego (włącznie z załadunkiem)

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

w magazynie lub biurze sprzedającego albo w innym miejscu, gdzie następuje odbiór towaru.

DAP – Delivered At Place (dostarczone do miejsca)

Sprzedawca pokrywa koszty transportu i bierze na siebie ryzyko związane z dostarczeniem towarów pod uzgodniony adres
Towary są uznawane za dostarczane, kiedy znajdują się pod ustalonym adresem i są gotowe do rozładunku
Obowiązują takie same zasady dotyczące eksportu i importu jak w przypadku DAT (dostarczone do terminalu)

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary znajdą się we wskazanym miejscu i zostaną przygotowane do rozładowania.

DDP – Delivered Duty Paid (dostarczone, cło opłacone)

Sprzedawca ponosi prawie całą odpowiedzialność podczas trwania procesu transportu
Pokrywa on koszty transportu i bierze na siebie ryzyko związane z dostarczeniem towarów pod ustalony adres
Sprzedawca przygotowuje też towary do rozładowania, wypełnia zobowiązania eksportowe i importowe oraz reguluje wszelkie opłaty celne

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary znajdą się we wskazanym miejscu i zostaną przygotowane do rozładowania.

Inne reguły Incoterms

CIP – Carriage And Insurance Paid To (koszty transportu i ubezpieczenie opłacone do)

Sprzedawca ma takie same obowiązki jak w przypadku reguły CPT (koszty przewozu do) z jedną różnicą: sprzedawca opłaca również ubezpieczenie towarów i ich transport w określone miejsce.
Sprzedawca jest zobowiązany do wykupienia maksymalnego poziomu ochrony ubezpieczeniowej zgodnie z Klauzulą A dotyczącą ładunku w celu pokrycia ryzyka kupującego.

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy przewoźnik kupującego odbierze towary.

DPU – Delivered At Place Unloaded (dostarczone do miejsca, rozładowane)

Sprzedawca pokrywa koszty transportu i bierze na siebie ryzyko związane z dostarczeniem towarów do określonego miejsca rozładunku.
Miejscem rozładunku może być dowolne miejsce, zadaszone lub niezadaszone.
Sprzedawca organizuje odprawę celną i rozładowuje towary w miejscu rozładunku.
Kupujący organizuje odprawę importową i wszelkie powiązane czynności.

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

W miejscu rozładunku.

FCA – Free Carrier (franco przewoźnik)

Obowiązkiem sprzedawcy jest przekazanie towarów przewoźnikowi kupującego w ustalonej lokalizacji
Sprzedawca musi również przygotować towary do eksportu

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy przewoźnik kupującego odbierze towary.

CPT – Carriage Paid To (koszty transportu opłacone do)

Takie same obowiązki sprzedawcy jak w przypadku reguły FCA (franco przewoźnik) z jedną różnicą: sprzedawca opłaca koszty dostawy
Tak jak w przypadku FCA, sprzedawca musi przygotować towary do eksportu

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy przewoźnik kupującego odbierze towary.

FAS – Free Alongside Ship (franco wzdłuż burty statku)

Sprzedawca ponosi wszelkie koszty i ryzyko aż do momentu dostarczenia towarów pod statek
W tym miejscu ryzyko przejmuje kupujący i to on zajmuje się odprawą eksportową i importową

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary zostaną dostarczone pod statek.

FOB – Free On Board (franco statek)

Sprzedawca ponosi wszelkie koszty i ryzyko aż do momentu załadowania towarów na statek
Zajmuje się on również odprawą eksportową
Kupujący przejmuje całą odpowiedzialność, gdy towary znajdą się na statku

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary zostaną dostarczone na statek.

CFR – Cost And Freight (koszt i fracht)

Sprzedawca ma takie same obowiązki jak w przypadku reguły FOB (franco statek), ale musi także opłacić koszt dostarczenia towarów do portu
Tak jak w przypadku FOB kupujący przejmuje całą odpowiedzialność, kiedy towary znajdą się na statku

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary znajdą się na statku.

CIF – Cost, Insurance And Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht)

Sprzedawca ma te same obowiązki co w przypadku reguły CFR, ale pokrywa również koszty ubezpieczenia
Sprzedawca jest zobowiązany do wykupienia minimalnej ochrony ubezpieczeniowej, wynoszącej 110% wartości faktury, w walucie tej faktury i umowy.
Jeśli kupujący chce skorzystać z bardziej kompleksowych usług ubezpieczeniowych, sprzedawca musi zapewnić dodatkowe ubezpieczenie na koszt kupującego.

Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego:

kiedy towary znajdą się na statku.